علائم سرطان رحم که باید جدی بگیرید
سرطان رحم (آندومتر) نوعی سرطان است که از رحم شروع می‌شود. رحم اندامی توخالی و گلابی شکل است که در آن رشد جنین اتفاق می‌افتد. سرطان رحم در لایه‌ای از سلول‌ها که پوشش داخلی (رحم) را تشکیل می‌دهند، شروع می‌شود. البته در رحم، دیگر انواع سرطان نیز شایع هستند اما رایج‌ترین نوع سرطان در این قسمت از بدن، سرطان رحم است. سرطان رحم اغلب در مراحل اولیه تشخیص داده می شود؛ زیرا شروع آن با شایع‌ترین علائم سرطان رحم که خونریزی غیرطبیعی واژن است، همراه می‌شود. اگر سرطان زود تشخیص داده شود، برداشتن رحم با جراحی مانع از پیشرفت سرطان رحم در قسمت‌های دیگر بدن می‌شود.
اهمیت شناخت علائم سرطان رحم
با توجه به این که زنان ممکن است در معرض ابتلا به سرطان رحم باشند، در این مقاله با علائم سرطان رحم بیشتر آشنا می‌شویم. گاهی اوقات، زنان مبتلا به سرطان رحم هیچ کدام از این علائم را ندارند. گاهی اوقات علت ایجاد علائم ممکن است یک بیماری متفاوت دیگر باشد که ارتباطی به سرطان‌ها به ویژه سرطان رحم ندارد. بعضی از زنان مبتلا به این نوع بیماری، تا زمانی که سلول‌های سرطانی به سایر اندام‌ها جهش پیدا نکند، هیچ علامتی ندارند. اما سرطان رحم معمولا با علائمی مانند خونریزی واژن همراه است.
شایع‌ترین علائم سرطان رحم
- خونریزی غیرطبیعی واژینال، لکه بینی یا ترشحات غیرطبیعی، ازعلائم ابتلا به سرطان رحم است. البته برای خانم‌هایی که قبل از شروع یائسگی دچار خونریزی می‌شوند، این علائم، به منوراژی(خونریزی غیرطبیعی شدید یا طولانی مدت) و یا (AUB) (خونریزی غیرطبیعی رحم) نیز مرتبط می‌شود.
- نتایج غیرطبیعی آزمایش پاپ
- درد در ناحیه لگن
- شایع‌ترین علائم سرطان رحم، خونریزی غیرطبیعی واژن است، از ترشح مایع آبکی و خونریزی گرفته تا خونریزی شدید و همچنین خونریزی واژینال در دوران یائسگی یا بعد از آن.
خونریزی غیرطبیعی واژن
خونریزی و ترشح غیرطبیعی واژن که از هر 10 نفر خانم 9 نفر به آن مبتلا هستند، در صورتی که قبل از دوران یائسگی اتفاق بیفتد، نشانه قاعدگی‌های نامنظم سنگین یا خونریزی بین فاصله پریودها است. در حالی که در دوران یائسگی، این علائم نشانه خونریزی واژینال است؛ مگر این که درمان جایگزینی هورمون (HRT) باشند. حتی HRT ممکن است باعث خونریزی واژن در زنان یائسه شود. توصیه ما به شما این است که به محض دیدن چنین خونریزی‌هایی در بار اول، به پزشک متخصص مراجعه کنید تا مطمئن شوید علت آن سرطان رحم نیست. با این حال، تنها 15 درصد از زنان مبتلا به خونریزی پس از یائسگی به سرطان رحم مبتلا هستند. پس الزاما خونریزی غیرطبیعی از علائم سرطان رحم نیست؛ اما خونریزی که دارای مشخصات زیر باشد به احتمال زیاد، علائم سرطان رحم است.
- ترشحات واژن ممکن است از رنگ صورتی به قهوه‌ای غلیظ تغییر کرده و بوی بد داشته باشد
- ادرار دردناک
- بزرگ شدن سایز رحم (در زمان معاینه لگن قابل تشخیص است)
- درد هنگام مقاربت
- کاهش وزن غیرمنتظره
- ضعف و درد در ناحیه زیر شکم، کمر یا پاها (این اتفاق زمانی می‌افتد که سرطان به اندام‌های دیگر سرایت کرده باشد)
علل بروز سرطان رحم
در سال‌های اخیر بررسی‌هایی انجام شده و در مورد سرطان رحم و علائم سرطان رحم در سراسر دنیا اطلاع‌رسانی شده است. با این وجود پزشکان نمی‌دانند چه عاملی دقیقا باعث ایجاد سرطان رحم در خانم‌ها می‌شود! آنچه مشخص است این است که این اتفاق، نتیجه فرآیند تغییرات (جهش) در DNA سلول‌های رحم و پوشش داخلی رحم است. نتیجه این تغییرات، تبدیل جهش سلول‌های طبیعی و سالم به سلول‌های غیرطبیعی است. سلول‌های سالم با سرعت معینی رشد و تکثیر می‌شوند و سرانجام در یک زمان مشخص می‌میرند. سلول‌های غیرطبیعی بدون کنترل و نامنظم رشد کرده و تکثیر می‌یابند و زمان مشخصی هم برای از بین رفتنشان وجود ندارد. سلول‌های غیرطبیعی انباشته شده یک توده (تومور) را تشکیل می‌دهند. سلول‌های سرطانی به بافت‌های مجاور حمله کرده و می‌توانند از تومور اولیه جدا شده و در نقاط دیگر بدن پخش شوند (متاستاز).
عواملی که خطر سرطان رحم را افزایش می‌دهد
عواملی که خطر ابتلا به سرطان رحم را افزایش می‌دهند عبارتند از:
تغییر در تعادل هورمون‌های زنانه در بدن
تخمدان‌ها، دو هورمون اصلی زنانه استروژن و پروژسترون را تولید می‌کنند. نوسانات موجود در تعادل این هورمون‌ها باعث تغییراتی در رحم می‌شود.
افزایش استروژن‌ها در بدن
وضعیت غیرطبیعی که فقط میزان استروژن را افزایش می‌دهد اما سطح پروژسترون را در بدن شما بالا نمی‌برد، می‌تواند خطر ابتلا به سرطان رحم را نیز افزایش دهد. همچنین مواردی نیز باعث الگوهای نامنظم تخمک‌گذاری می‌شود و ممکن است باعث بروز سندرم تخمدان پلی‌کیستیک، چاقی و دیابت شود؛ مانند مصرف هورمون‌هایی که پس از یائسگی حاوی استروژن هستند، اما پروژسترون ندارند و خطر ابتلا به سرطان رحم را افزایش می‌دهند. یک نوع نادر تومور تخمدان که استروژن ترشح می‌کند می‌تواند خطر سرطان رحم را افزایش دهد.
تعداد دوره‌های قاعدگی
قاعدگی که در سنین پایین قبل از 12 سالگی شروع می‌شود و همچنین یائسگی دیرتر، خطر ابتلا به سرطان رحم را افزایش می‌دهد.
رحمی که هرگز باردار نبوده است
خانم‌هایی که هرگز باردار نشده‌اند در مقایسه با افرادی که حداقل یک بار تجربه بارداری داشته اند، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان رحم هستند.
سن بالا
با افزایش سن، خطر ابتلا به سرطان رحم افزایش می‌یابد. سرطان رحم اغلب پس از یائسگی اتفاق می‌افتد.
افزایش وزن
چاقی خطر ابتلا به سرطان رحم را افزایش می‌دهد. این ممکن است به این دلیل رخ دهد که چربی اضافی بدن، تعادل هورمون‌های بدن شما را تغییر می‌دهد.
هورمون درمانی سرطان سینه
مصرف داروی هورمون درمانی تاموکسیفن برای سرطان سینه می‌تواند خطر ابتلا به سرطان رحم را افزایش دهد. در صورت مصرف تاموکسیفن، این خطر را با پزشک خود در میان بگذارید. در بیشتر موارد، فواید تاموکسیفن بیشتر از خطر آن در ایجاد سرطان رحم است.
سندرم سرطان روده بزرگ
سندرم لینچ که به آن سرطان روده بزرگ غیر پولیپوزیس ارثی (HNPCC) نیز گفته می‌شود، سندرمی است که خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ و سایر سرطان‌ها، از جمله سرطان رحم را افزایش می‌دهد. سندرم لینچ ناشی از جهش ژنی است که از والدین به فرزندان منتقل می‌شود. اگر یک نفر از اعضای خانواده مبتلا به سندرم لینچ بوده است، با پزشک خود در مورد خطر ابتلا به این سندرم ژنتیکی صحبت کنید. در صورت تشخیص سندرم لینچ، از پزشک خود بپرسید که چه آزمایش‌های غربالگری سرطان باید انجام دهید.
سخن پایانی
اگر در مورد تغییراتی که تجربه می‌کنید نگران هستید، لطفا با پزشک خود مشورت کنید. پزشک شما علاوه بر این موارد سوالات دیگری در رابطه با مدت و این که چند وقت یکبار علائم سرطان رحم را تجربه کرده اید، از شما می‌پرسد. این گفتگو به شناسایی علت مشکل کمک می‌کند که به آن تشخیص بیماری می گویند.اگر شما دچار خونریزی یا ترشح غیرطبیعی واژن می شوید- خونریزی غیرطبیعی، هر از گاهی علامت یائسگی (قبل از یائسگی) است- اما باید فورا به پزشک مراجعه شود. سرطان رحم معمولا قبل از یائسگی رخ نمی‌دهد، اما می‌تواند در زمان شروع یائسگی و در دوران گذار یائسگی ظاهر شود.
در صورت تشخیص سرطان رحم، تسکین علائم سرطان رحم به عنوان بخش مهمی از مراقبت و درمان سرطان صورت می‌گیرد که مراقبت تسکینی یا مراقبت حمایتی نامیده می‌شود. اغلب اوقات بلافاصله پس از تشخیص شروع می‌شود و در طول درمان ادامه می یابد. حتما در مورد علائمی که تجربه می‌کنید، از جمله علائم جدید یا تغییر علائم، با تیم مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید.
